ძალი

I. მდაბიურად ძალა, ღონე, ძლიერება, სიმტკიცე (ფსალ. 20:1, 13), сила (28, 10), крепость (58, 9), держава.

— ძალნი სასწაულნი, ანუ მადლი სასწაულთ მოქმედებისა (მატ. 7, 22 და 11, 20 და შემდგომი).

— ძალნი ცათანი მხედრობა ზეცისა (მატ. 24, 29), силы небесные.

— ძალნი ანგელოსნი მესამისა დასისანი (ნახე დასი) (როამელ. 8, 39), силы, власти, (აგრეთვე ნიჭსა და ტალანტსა ჰქვიან).

II. ძალი

სიმი, ალყა მეტალლთა ანუ წელებისგან შეგრეხილი საკრავთათჳს, струна. ამისგან ითქმის: ათძალი, ხუთძალი და სხ. რაოდენიცა ექმნების საკრავთა.